Wat een opluchting na gisteren !
Sander was heel cool over dat wat er aan licht hing,
wel moeten er lampen boven het speelvlak kunnen hangen,
voor zij- en tegenlicht. Daardoor krijg je diepte in het beeld. Belicht je alleen van voren, dat wordt alles heel plat.
Eigenlijk is dat geen belichten, maar verlichten.
Ik was zo blij dat'ie er was om te kijken, want ik dacht dat het een zooitje was.
Hij vroeg nog of er met echt licht gewerkt ging worden, petroleumlampen of zo. Ik had er weleens aangedacht, maar ik wil dat toch niet.
Nog een vreselijke opluchting was, dat het Jan wel was gelukt om de 2 liedjes op een CD te zetten ! Nu kan Thea er thuis of in de auto naar luisteren en zich op haar choreografie voorbereiden.
En toen gingen ze spelen ..... en dat was prachtig !!! Ik zag echt heel veel van wat ik wilde.
Er was rust, ruimte, gemak, luisteren, denken, kijken ... heel mooi.
Alleen liet Jan mij in de steek ... dacht ik. Ik dacht: die kent z'n tekst niet, hoe kan dat nou ! Dat heb ik nog niet eerder gemerkt! Hè Jan, je moet echt je tekst gaan leren, riep ik minstens 4x.
Maar vanmorgen dacht ik: hij had heel bewust geen boekje bij zich op het toneel ....
En, wat spelers vaak het allermoeilijkste vinden, zijn teksten onthouden die bestaan uit kleine korte zinnen, die veel op elkaar lijken, ver uit elkaar liggen, niet veel betekenen ....
Dus ik vermoed nu dat Jan wél had geleerd, onzeker was of werd en toen niks meer wist.
Even wat ander licht, dat lucht op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten