Gemist ? Pech !

Nou ... een toneelstukje met grote groenten en een pan ... heeft u iets gemist ? Ja, want in de VerrassingséénakterDeAndereJury waren de rapen gaar. Sorry ? denkt u. Het spijt ons, maar we moeten u vertellen, dat u een éénmalige, niet geregistreerde, nooit meer vertoonde, volslagen unieke éénakter hebt gemist. Pech dus. Maar ... gelukkig voor u, die vanavond niet is geweest, wordt er morgen misschien, héél misschien, weer een éénmalige, niet te zullen worden geregistreerde, nooit meer te zullen worden vertoonde, volslagen unieke éénakter, speciaal voor u gepresenteerd. Eigenlijk zoudt u elke voorstelling moeten komen, want die verrassing, die willekeur, dat unieke, zal telkens plaatsvinden. Nooit ooit vertoond en nooit meer vertoond ! Komt dat zien !!!! Trouwens ... de éénakter Haar Jury was fraai, en die heeft u ook gemist ....

Help ! Wolven !

Sander levert toverstof op zo'n moment. Maar hij was, gisteren, tijdens de generale repetitie ook nog zoekende. De regisseur levert erg weinig informatie. Sander is mogelijk aan de wolven overgeleverd. De spelers eten uit zijn hand, van hen heeft hij niets te vrezen ... de wolven zullen wellicht later nog aanschuiven en de maaltijd met hem doornemen. De man, die toevallig passeert, is ook aan een wolf overgeleverd. Maar die maaltijd zal niet met hem worden gedeeld. De generale was aardig ... goed ... heel goed ... te goed .... geen superlatieven a.u.b, dat is bad luck. Morgen première !!! Toi Toi Toi !!!

Vanavond Wordt Alles Anders

Pet op, jas an, beetje nurks kijken. Goed zo? Nee, en daarom komen Yvonne en Ina erbij en wordt het echt anders ! Vanavond 19 uur begint het smeren en creëren door de grime-dames. Sander tovert er nog een fraai lichtbeeld op en dan is kees klaar. DE GENERALE !

gordijn

Geboend is er zoals onze Seur heeft geschreven, de algen vlogen mij om de oren. Eertje of te wel Eric heeft de uitjes aangelegd en is hier beretrots op. Ook de noodverlichting werkt als het licht uitvalt. Dat is de bedoeling van het geheel. Staan we niet ineens in het donker als bij ons de kerncentrale een meltdown heeft van hier tot Tokio. Maar..... het gordijn bij de noodtrap moet weer gestrikt worden, is los gelaten door het bijeen binden met een touw. Is dit het touw wat onze Minnie gebruikt heeft? Nee, te klein, daar was Burke vast wakker van geworden als ze hem had willen stikken met zo'n stukkie maar misschien heeft ze eerst iets anders gebruikt. Op de generale zullen jullie het wel merken. Heel veel speelplezier. Break a arm and a leg (nooit eens een heup) Algenverslindster Truud

Foute Boel

Tsja, Mieque heeft wat gemist. Dat strikje met dat omslagdoekje, dat kan wel ... maar als ze zo naar rechts kijkt (voor u links), ziet ze dat er iets niet klopt. Wat ? De nieuwe gordijnen hangen er theatertechnisch en fraai bij; de stof genereus geschonken door Delta 98 Den Haag, in no time geknipt en gestikt door Frenk en Imke Nitzsche, de ringen gehamerd en de lussen gestrikt door Renate op haar vrije zondag, de gordijnrail verzonnen en gemaakt door Dave, de achtergrond aangebracht door Jan, een fantastische voortzetting van eerder gekwast, maar daar gaat het voor Mieque fout ... het is de foute kleur, de muur bedoel ik. Nu jammer voor jouw deerne; jij zal je moeten aanpassen ! Geen paarslila liflafjes om de nek van een boerenvrouw op de prairy van Wyoming rond 1915 die effe de boel komt regelen. Neem een voorbeeld aan Minnie en Mevrouw Peters: bedeesd, onopvallend, zeker niet vrolijk en braaf, ja braaf ...................................................................... tot op zekere hoogte dan, met de nodige gevolgen dan. Mieque kan in ieder geval met gezwinde spoed de noodtrap áf gebruiken, want die is voorzien van licht door Erik en geboend door Trudy. Teamwork ? Ja, geweldig TEAMWORK !!!!!!

Geheim

Wat ziet Thea voor vreselijks daar rechts ?
Laat Burke alle eieren vallen ?
Valt er een lijk uit de kast ?
Komt er een vervelende buurvrouw onverwacht op bezoek ?
Koken de kersen droog ?

Ben u nog niet nieuwsgierig naar de gebeurtenissen in Haar Jury ?
Wilt u niet zien wat Thea laat zien ?
Kom dan in ieder geval het fantastisch opgeknapt Randstad theatertje
bekijken !

Nieuwsgierig ?

Renate in beeld, wat laat ze zien ?

Wat een ernstig en leedvol leven heb ik toch ?

Wat een stom decor ?

Waar blijven die mannen ?

Ik heb pijn in mijn buik ?

Vindt de regisseur dit nu echt de mooiste foto?

Mieque moet volgens mij nu wat zeggen ?

Mag ik ook naar de kapper ?

Ik doe gewoon wat me gezegd is ?

Toekomst

Dit heet op de Paul Krügerlaan een Turkse Bezem.
Ik zocht een Grasbezem, een Striegel volgens hagenees Jaap,
dus kwam ik nooit aan de juiste bezem.
Maanden spookte die bezem door mijn hoofd:
ik moest en zou een dergelijke bezem hebben voor Haar Jury.
Twee dames in een Hindoestaanse winkel die heerlijk rook;
een elegante, sprookjesachtige wereld achter, boven, naast, voor, in en onder de toonbank,
een exotische wereld vol kleur en geur, maar niet mijn bezem.
U moet kijken in een Turkse winkel, zeiden zij
- 1 Turkse winkel bezocht - 2 - en in de 3de werd mijn wens werd vervuld voor 7,50 euro.
Nieuw bezems vegen schoon .. dat weet u.
Dave en ik - ja, behalve Dave, is ook de regisseur knettergek -
hebben 3 Dagen geploeterd en getimmerd en geverfd en gebouwd en gefantaseerd en gecreeërd en schoon geveegd.
Trudy heeft al een voorproefje gezien en zij kwam en zag en was content.
Jaap heeft vandaag nog wat details aangebracht ...
en het is nog steeds niet af, nog een heleboel kleine dingetjes ...
Ach, nog zoveel dat ik omloop in mijn hersenen.

De spelers kunnen morgen wonen in hun hut, hun plek, hun rol ...
Wordt het de laatste, dus slechtste repetitie ooit,
of krijgen ze een rilling van pret en doorzet
en gaan wij, de dan aanwezigen, nog meer genieten dan we al deden

Brrrrrr, wij gaan het zien!
En U ???

Old Cabin

Dat was vele malen mijn zoekterm voor inspirerende afbeeldingen: Old Cabin.

Soms ook nog prairy, winter en Wyoming er aan toegevoegd.

Je kan soms te ver zoeken.

Dat bleek maar toen ik vorige week naar afbeeldingen zocht van

A Jury of Her Peers van Sally Heckel:

plotseling stonden zij er, voor hét.

Zelfs de mand is er, al had ik hem aan een ander gegeven,

en als je goed kijkt is zelfs het zwarte tasje er.

Maar het huis, het huis van mijn dromen, daar staat'ie....

Komend weekend hoop ik dat dat huis in de Lange Lombardstraat komt te staan.

Mieque en ik hebben de bouwelementen al klaar gezet.

Nu nog spijkeren.

(de foto is een stil uit de film van Sally Heckel, 1980)

Dapper Dapperder Dapperst

Wie wat bewaart heeft wat.
Goed.
Maar ik zoek mijn hond.
Hij moet hier ergens zijn.
Ik heb hem niet aan " 't Hek Gebonden"
en vraag mezelf liever niet af "Zouden Ze Leven Of Zijn Ze Dood"
Maar ToneelgroepRandstad is wel "Over Dat Brugje Daar Gegaan"
en heeft opgeruimd,
veeeeeeeeeeel opgeruimd, historische bagage, sentiment en troep - hup: WEG.
De één sloot vreselijk dapper de bewaar-ogen,
een ander wilde toch nog net een tafeltje mee,
om in de CV kast (loopbaanverslagopslagruimte of warmteapparaatophangplek)
een rubberbootje op op te bergen.

Geen hond te zien op het plaatje denkt u?
Geen "Zonen Met IJzeren Kronen" geen "Reus, Rover, noch Moordenaar"
Maar wel Dave, Dave De Ster is er wel !!!!
U zult het waarschijnlijk niet zien, maar die gozer is het AmsterdamRijnkanaal overgestoken zonder brug en zit stiekum achter een windmolen te wachten op kalmer weer.
Hij heeft een fantastisch buizenstelsel in de lucht gehangen,
waar toekomstige belichters waarlijk mee in hun nopjes kunnen zijn,
maar Dave heeft zoveel moeten doen, zoveel ....
En wiens schuld is dat ?
Je zou zeggen de regisseur, die zei: Opruimen dat zooitje.
Maar die regisseur kan toch de schuld bij Dave zelf leggen:
"Eigen Schuld Dikke Bult, want Jij Dave, Jij Bent Begonnen"

Toneelgroep Randstad heeft 2 producties naast elkaar gedaan;
een toneelstukje en een grote, dappere stap naar de toekomst.

Ik ben zo vreselijk trots op ze, ....
op de daadkrachtige dames, op lieve gastspelers, op inspirators, op Dave ....

Nu nog een schenking door dees of gene van een Reform Ladder - 600cm graag -
en het clubje in de Lange Lombardstraat kan de wereld aan.

Kazan ! Ben je daar ! Kom binnen ! 't Vrouwtje zal je voeden!

Klein Maar Dapper

Het was nog niet eerder tot me doorgedrongen:
we zijn bezig met een stuk dat zich afspeelt in een stil land,
de mensen zijn zwijgzaam, hebben weinig te vertellen,
het is 1915, geen telefoon, geen radio,
de acteurs moeten de stilte dragen, invullen, vertellen,
en ik maar kijken of dat lukt.
En doe ik daar of daar muziek om de stilte te laten horen
of is juist stilte de beste stilte?
Maar tijdens élke repetitie worden we begeleid door de toeters van Klein Maar Dapper.
Zijn we dan helemaal gek geworden ?
Nou, eigenlijk lijkt niemand van ons er last van te hebben.
Vreemd.
Maar nu, nu wil ik het wel een keer horen,
horen of onze stiltes hoorbaar zijn,
en vol van woorden.

Dus geachte spelers, ik was het helemaal niet van plan,
maar ik wil graag een extra repetitie !
Op een moment dat KMD er niet is.
Mag het asjeblief ?
Neem woensdag je agenda mee!!!!