Meer Volume

In de 19de Eeuw was wijn en glas kostbaar,
dat is vaak ook te zien aan de inhoudsmaat van oude glazen.
Tot rond 1870.
De wijn werd goedkoper, de glazen mochten groter voor meer volume.
Bij Randstad valt dat laatste toch wat tegen;
als een vingerhoedje, zo zag mijn glas er gisteren uit.
Ik had toch behoefte aan wat meer volume.
Aan die wens werd voldaan.
Ik heb het geweten.
Het was na 2en toen ik door een doodstille stad schommelend fietsend naar huis reed

Ook de spelers leken gebrek aan volume te hebben.
Trudy siste: Ze moeten toch echt wat harder praten.
Ik suste nog: Laat ze maar even.
Renate zei er later over: Ik moet toch ingetogen zijn.
Trudy: Ja ingetogen, maar wel harder praten.
Renate: Dan ga ik dat thuis oefenen, hard pratend ingetogen zijn.

Verder gaat het stuk nog niet naar m'n zin.
"We hebben nog 2 maanden", giert een opgewonden engeltje.
"Dat zijn maar 8 repetities", roept een roodgehoornd duiveltje.
Die twee zitten op mijn schouders in mijn oren te lullen en bezorgen me hoofdpijn.
Hun volume is echt groot genoeg, te groot eigenlijk, of kwam dat door dat glas waar ik uit dronk?

Soms wil je meer volume en soms is wat minder beter.

HE JO

was toch niet zo'n goed idee om met koorts naar de repetitie te gaan. Heb de hele nacht he jo liggen zingen en mevrouw Hale uit liggen foeteren; JE MOET KIJKEN!!! op sinistere toon. Dus beetje uitzieken zat er niet in, het liedje uteindelijk wel. Maar goed, het was een goede repetitie, mooie gordijnstof en verder al aardig strak in het rood en zwart.
Volgende week weer van de partij met hopelijk een rustiger hoofd na de repetitie. Ik ga nu dan maar een beetje uitzieken. arme ik!

Links en Rechts

Gisteren hebben Mieque en ik wat stoffen bekeken,
want al dat verven en knutselen in het Randstad Theater noopt tot vervanging van vaal groen fluweel, maar voor nieuw fluweel is er geen geld.
Dus beginnen we voorzichtig met de 3 ramen, het grote doek moet nog even wachten.

We hebben gekozen voor een stofje met gele bloemetjes, blauwe bliksemschichten, roze rondjes, doorkruist met paarse besjes die hangen tussen gifgroen gebladerte, met biesjes van purper en rood, kwastjes van oker en terra, nu ja, alles wat je maar niet wilt....hè Jan ?

Liefst wilden M&M een barokke stof, maar de schenker had daar te weinig van.
Dus denken we dat het ietsje strakker wordt....

Daarna met heerlijke pilsjes met Thijs Geritz gesproken over vanalles en nog wat, want met het praten over de opdracht voor affiche en flyers waren we snel klaar. Hij had al wel een idee en dat had te maken met:



Wij vertrouwen Thijs volkomen, niet alleen wat betreft het ontwerp, want ik mag ook zeggen dat ik het lelijk vindt of stom, maar hij heeft ook beloofd, dat wanneer hij uitgenodigd wordt om in L.A. te komen werken aan muziek bij computerspelen, dat hij deze opdracht toch afmaakt !!
Geweldig die Thijs !

Zie nu rap Rechts de nieuwe Links !
Want we staan nu ook op de site van het HVA, onder het kopje Voorstellingen,
weliswaar met wat foutjes, maar dat komt heus wel goed als je ze meldt aan Guus Vervaart.

Bij het gelinkte Brussels gezelschap zit Bertram Burggraaf, die een van onze Volgers is,
hij wil natuurlijk dat wij hem ook volgen.

Typen kun je leren

Hoi juryspelenden,

Een typecursus kan ook in dit leven nog een goed resultaat geven. The grey brown fox jumps over the lazy dog.
En maar oefenen, oefenen. oefenen. Zo heb ik dit ook geleerd vrôeguh op de gemeentelijke school voor machineschrijven. Tegenwoordig heb je aardige leersels te weten: toetsenbordgebruik.
Ik kom snel kijken hoe de ruimte heel mooi geworden is.
Van de week heb ik de meterstanden opgenomen, zal wel meevallen denk ik.
Repeteer ze woensdag en als het meezit kom ik misschien tegen 22.00 uur nog even langs.

Groetjes, Trudy

gaaf!

Gaaf ,het werkt echt.Nu nog een typekurses....

digi een beetje

Na alle insprirende verhalen gelezen te hebben kan ik natuurlijk niet achter
blijven om ook mijn bijdrage te leveren.Jammer dat ik in een vorig leven geen
typkurses heb gevolgd,is toch een beetje lastig met 2 vingers typen (wel handig als je bij de politie werkzaam bent).
Verder is het leuk om te weten dat afgelopen zaterdag, Jan,Mieque en ik onze krachten hebben gebundeld om Randstad verder te moderniseren met vlg mij
een prachtig resultaat.Dankzij de nieuwe trap (bedankt Marx!) ging Jan als de
brandweer met de zwarte latex,verfde Mieque de muren en haar handen rood en
was ondergetekende bezig met tegels plakken en aanverwante bezigheden.
Hoop dat jullie genieten van de metamorfose en zie jullie as woensdag.
Groet Dave.

Bloggen, een reactie

Beste mensen,

Ik ben eindelijk ook op het blog wat Marx aangemaakt heeft. Het is Dave nog niet gelukt. Toch een beetje een digibeet, al zou je dat niet van hem verwachten.
Mieke Valkuil is heel bedreven in bloggen. Ik heb genoten van Tika (met die vreselijke gele pruik) uit Tita tovenaar. Hoe staat het overigens met de grobbebollen?
Leuke discussie over "who's who?" en wie is belangrijk. Wij allemaal natuurlijk, maar onze naam is recentelijk nog niet gevallen in de media. Maar goed: "ik ben gepubliceerd in poëzie op pootjes". Ben ik nu ook belangrijk?????
Ik probeerde een foto te uploaden van Mieque en Marx maar die kon ik niet meer terugvinden op mijn computer. Je zullen het zonder moeten doen en t.z.t. zal ik wel wat plaatjes meesturen.
Ik vind het jammer dat ik mijn rollen heb moeten terug geven maar ik trek het echt niet meer.
Morgen ga ik naar Daan de Shamaan in Rotterdam. Misschien kan hij me van mijn pijnen afhelpen. Dat zou heel fijn zijn.

Trudy

Aanpassingen

Tja, Mieque kan Thea nooit als meisje hebben gekend,
dus die tekst moest veranderd, leuke jurkjes van vroeder konden ook niet, ook eruit,
het poesje van Mw.Peters is een kat geworden, die waarschijnlijk werd doodgeslingerd, boven is slaapkamer geworden, de beesten zullen verzorgd worden en de volgende dag aangebonden, de kippen hebben 5 eieren gelegd en niemand kijkt daar van op en het begin is op papier gezet.

Renate en ik beginnen 's woensdags om 18.45 uur,
de rest kan dan wel voor achten komen, maar doe dan wel stil.
Wij doen niet open voor de bel, dus er moet een sleutelhouder eerder komen.

Denk aan eventuele kleding deze maand,
Renate en Thea moeten alles nog hebben, Frenk heeft alleen nog maar een pet.
Dimphy nog een keer vragen voor de schort.

wat een begin in het nieuwe jaar zeg maar.
wat een geluk dat mieque haar moeder goed kan naaien, ikzelf redelijk goed kan breien al zeg ik het zelf en wat een geluk dat we zoveel kennis in huis hebben over titatovenaar en gelukkig hebben we dan ook nog marx en de rest van de leden die er gelukkig wel zijn.
Of het sokje gaat passen dat valt te bezien, of dit ingewikkelde breipatroontje tot een prachtige trui gaat worden?
Persoonlijk denk ik dat we dit met z'n allen toch gewoon van de grond moeten gaan krijgen.
Dat denk ik niet alleen; het gaat gewoon lukken!!!!
Wie de sok past trekke hem aan.........enne........marx......ik heb maat 39

Ti Ta Tovenaar

Toneelgroep Randstad heeft écht een relatie met Ti Ta Tovenaar, vergis je niet.
Voor die ins-and-outs moet je bij Thea wezen;
ik ga het niet verder duiden of toelichten of uitleggen of bespreken,
want ik ben ontdaan, en een beetje op na vanavond.
Wat is er aan de hand ?
Welnu, het Konijn, dat dus geen Haas was, leefde nog en was inderdaad niet lief en beet.
Weer is er een rol teruggeven.
Moet mijn schuld zijn.
Ach Welneen ! riep het, in spoed bijééngeroepen, bestuur in koor.
Gewoon weer iemand anders vragen, komt in orde.
Even later de tegenspeelster: Dat komt door mij ! (Mieque)
Ach Welneen ! riep het bestuur, Maar vind je het goed dat we weer iemand anders tegenover je zetten ?
Ach Wel Ja ! riep Mieque, Dat deert mij geenszins !
Nou, Mieque had in ieder geval wel een perfecte, door haar moeder gemaakte, rok om aan te trekken.
Niet charmant, niet leuk, maar stug, winter, sober. Prachtig.
En de moeder van Mieque zorgde ook voor aanpassingen in kragen van overhemden:
van 1999 naar 1910.
Mijn moeder naait niet, breit niet, haakt niet; nooit gedaan.
Ik ben jaloers op Mieque, want ik heb nu zo'n moeder nodig, die, al breinaalden tikkend, wol verwerkt tot warme, zachte, draagbare dingen en dan mijn verhalen over toneel aanhoort en me sussend toespreekt: Hier brei ook een sok, naai een rok, haak een vestje, wordt je rustig van.

Renate zal moeten kijken of het sokje past.
Ik zal kijken of ik er zonodig een endje aan kan breien.
Als ik kon toveren, TI Ta, en daardoor elke speler altijd kwam en bleef komen, dan had ik geen breinaalden nodig.

Ik heb gehoord dat er een toneelgroep in Wateringen is waar iedereen altijd komt.
Sint Jean nogwat......Ze zitten tussen de tomaten en komkommers, maar willen wel toneelspelen, elke week, elke repetitie, half dood, ziek, vrouw ervandoor, man die met de hoeren dreigt, kinderen die zich ongecontroleerd weten en zich met subversieve zaken bezighouden of gewoon hangen, diner-uitnodigingen afslaand, weer of onweer, OV narigheid, rotte regisseurs, lekke banden, slecht zittende sokken....geeft niets WELNEEN, ze zijn er gewoon !

Ik denk dat ik toch een paar breinaalden moet kopen....en wol...en een gebruiksaanwijzing...of weet ik het toch.....insteken...omslaan....doorhalen.....aflatenglijden.....